Moi Drodzy,
Miałem nie zaczynać cliche, ale może się jednak nieco starzeję … Zatem mam wrażenie, że
dopiero co spotkaliśmy się w szkole po raz pierwszy, a za chwilę matura i idziecie w świat, pisać
kolejny rozdział swoich powieści.
Bywało różnie, raz lepiej, raz gorzej … jak to w życiu. Pewnie kilka sytuacji rozegrałbym
inaczej, kilka kwestii wyraził innymi słowami; ale musicie wiedzieć, że, jak każdy nauczyciel, uczę się
razem z Wami. Nie byłem wychowawcą idealnym … i nigdy nie będę, ale staliście się częścią mojego
życia, z czego jestem NIEZMIERNIE dumny. Nie raz wspomnę Was wszystkich i wstydliwa łezka zakręci
się w oku. Mam nadzieję, że Wy również wspomnicie tego zgorzknialca, co się wiecznie czepiał,
wymagał, ironizował lub drążył.
Sytuacja, w jakiej się wszyscy ostatnio znaleźliśmy, zabrała nam co najmniej kilka cennych
chwil, przeżytych RAZEM, WSPÓLNIE, nie przed ekranem komputerów. Ale nie mamy na to wpływu,
jedyne co możemy zrobić, to skupić się na pozytywach. A jeden jest ogromny … Dopiero teraz
doceniam ile radości i emocji dostarczały mi codzienne lekcje i spotkania z Wami. AUTENTYCZNIE za
Wami tęskniłem i brakowało mi kontaktu z Wami.
Chcę abyście wiedzieli, że zawsze byłem z Was dumny i szczęśliwy, mogąc nazywać się
wychowawcą „Elitarnej Jednostki” („Jaki Pan, taki Kram” …). Z nauką bywało różnie ale zawsze
wiedzieliście, jak się zachować wtedy, kiedy wymagała tego sytuacja. Zatem życzę Wam SPEŁNIENIA,
bądźcie sobą i nie dajcie się zwariować w sytuacjach, które nie zawsze będą po Waszej myśli.
Czytajcie, słuchajcie … mówcie, kiedy macie coś do powiedzenia lub kiedy odezwać się trzeba.
Zacząłem cliche, to i skończę … Żyjcie tak aby każdego dnia z uśmiechem patrzeć w lustro.
Ok, If You haven’t got any questions or suggestions, thank You, have a great day and I will talk to You
next time … 😉

Wychowawca – Tomasz Kołacz